1 augustus 2005.
Aangekomen in Fuming
Na Shanghai zijn we zaterdagmiddag vertrokken naar onze eindbestemming: Fuming, een of ander stadje in de buurt bij Kunming een stad van 4 miljoen inwoners.
Direct na aankomst zijn we boodschappen gaan doen in een of andere megasupermarkt, want werd ons gezegd, in Fuming is geen fatsoenlijke supermarkt waar jullie Nederlanders je boodschappen kunt doen.
Voordat je alles bij elkaar hebt ben je twee uur verder, want de meeste producten moet je aan alle kanten bekijken vanwege het feit dat je geen idee hebt wat er nu precies in zit.
Eten kopen lukt prima, maar vooral bij dingen als vlees kijk je soms vreemd op. Kippen en eenden met de koppen eraan, varkenspoten, kippenpoten (dus alleen de tenen zogezegd), varkensmagen, koeientongen etc. etc. Gelukkig ook herkenbaar voedsel voor ons, dus na twee uur shoppen hadden we twee winkelkarren boodschappen voor iets meer als honderd Euro.
Meeste dingen kosten erg weinig hier, je moet erg je best doen om een gewoon levensmiddel artikel te vinden wat meer als een euro kost. Importspullen zijn verhoudingsgewijs duur, maar niet meer als dat het in Nederland kost.
Alleen al het rondlopen in zo'n supermarkt is een belevenis op zich, mensen vergapen zich aan je (vooral door de lengte) alsof je van een andere planeet komt.
Na het winkelen rond een uur of acht zijn we op weggegaan naar het bedrijf, wat een uur rijden van Kunming ligt. Daar het donker was hadden we geen idee hoe het er nu precies uit zag, dus dat was een verassing voor de volgende dag.
Een eerste blik uit het raam van het appartement
en een tweede blik.
.
een blik uit de slaapkamer.
.
.
.
.
Die verrassing kwam, maar een beetje anders als dat we ons hadden voorgesteld. Het appartement had een grondige schoonmaakbeurt nodig, hetgeen ons meer als twee dagen heeft gekost. Een aantal dingen werken niet, dus dat moet ook nog gerepareerd worden, kortom dit viel niet helemaal mee.
De omgeving ziet er wel mooi uit vanuit het appartement, veel groene bergen.
Wat plaatjes van de weg van Kunming naar het bedrijf (met dank aan Charlie Vijverberg):
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Zondag zijn we met een driewiel bromtaxi (een foto hiervan is de zien op de pagina van 7 augustus) naar Fuming gegaan, een stadje zo groot als de stad Utrecht, maar met erg weinig fatsoenlijke faciliteiten. Het geheel doet een beetje oost-afrikaans aan, erg rommelig, veel troep overal langs de straten en overal wordt wel iets verkocht op de stoepen.
Eten in dit stadje is ook een ervaring apart, geen menukaart, maar een vitrine met verse producten als vlees en groenten. Je wijst aan wat je wilt eten en dan wordt er een gerecht van gemaakt.
Het is maar goed dat we een tolk bij ons hebben want anders wordt het niks.
Chinees is dus echt niet te verstaan, geen enkel woord is herkenbaar, en je vind nauwelijks iemand die goed engels spreekt. Onze tolk doet het redelijk (denken we), maar je hebt geen idee of hij je woorden nu echt goed verstaat en doorvertaalt.
Tot zover onze eerste indrukken van de omgeving waar we de komende weken zullen verblijven.