12-13 november 2005.

Donderdag 10 november hebben wij voor een weekje bezoek uit Nederland gekregen, Adrie Huisman uit Maasdijk is ons komen bezoeken om eens te zien hoe de Chinezen leven.



Aankomst van Adrie op het vliegveld van Kunming.


Dus ook leren met stokjes eten.
Adrie zal ons vergezellen de komende week, met al onze activiteiten op het bedrijf en daar buiten, het weekend tripje hoort daar ook bij.
De dagen na zijn aankomst heeft hij zich net als wij in het begin verbaasd over hoe het er hier allemaal uitziet. Voer voor de kunstenaar dus, en al snel heeft hij papier, penselen, inkt en ander tekenmateriaal voor weinig aan kunnen schaffen om dit allemaal vast te leggen.



Papier, penselen, inkt in overvloed.



Moeilijk kiezen, je kunt niet alles mee terug nemen.
Op de fiets zie je het meest en vanaf het enorme "dakterras" wat we hier hebben is het in het zonnetje prima tekenen.



Klaar voor de eerste ontdekkingstocht per fiets.



Genoeg ruimte op het "dakterras".
Ook wij komen nog wel eens dingen tegen die we niet kennen, al zolang we hier zijn zie je in fruitstalletjes enorme grapefruits liggen. Dus hebben we er 2 aangeschaft om te kijken hoe het er nu uitziet en vooral hoe het smaakt. Het blijkt een pomela te zijn volgens de kenner in Nederland en smaakt inderdaad naar grapefruit.



Tsja wat zou het nu precies zijn.



Je kunt er ook iets anders mee doen dan opeten.



Dus toch een soort reuzengrapefruit.

Zaterdag 12 november

Zaterdag ochtend zijn wij met Mr Liang, Mr Dong (chauffeur) en huurauto vroeg vertrokken voor een weekend naar de stad Dali, ook wel de stad van de wind genoemd omdat er altijd waait.



Een soort windmolen sculpture bij binnenkomst van de stad.
De rit naar deze stad ging door mooie natuur, berglandschappen, bergdorpjes gelegen op plateaus tegen de bergen, bruggen en meren, kortom een lust voor het oog.
Dali bestaat eigenlijk uit twee delen, een modern deel en een oud ommuurd deel en ligt in de provincie Yunnan, 3,5 uur rijden vanaf Kunming.
De stad ligt op een plateau op ca. 2.000 meter hoogte, tussen de 4100 meter hoge, 19-toppige Cang-berg en het 250 km² grote Erhai-meer. Doordat hier al tweeduizend jaar geleden de belangrijke handelsroute van China naar Burma en India liep, werd Dali een bloeiende stad. Van de 8e tot 13e eeuw was Dali de hoofdstad van het toen machtige rijk Nanzhao. De Mongolen veroverden het in 1253 en daarmee werd het gebied voor het eerst deel van het Chinese rijk.
De Bai bevolking met haar kleurige kleding is in Dali de belangrijkste bevolkingsgroep. De naam Bai betekent `wit' en symboliseert geluk. Zij wonen in fraaie huizen, waarin veel hout en soms ook marmer is verwerkt. Het marmer wordt in de omgeving gedolven.
Dali is geliefd bij buitenlandse én Chinese toeristen. Door de toenemende Chinese welvaart kan het druk zijn in Dali: zeker in vakanties lijkt Dali steeds meer op een openluchtmuseum.
Onze allereerste stop was dus ook om op de oude stadsmuur een wandeling te maken. Deze is voor een gedeelte herbouwd, en net zoals in Xi'an was het mogelijk om hier een wandeling op te maken. Helaas loopt de muur niet meer rondom de stad, maar is nog slechts een een paar kilometer lang.



Stukje van de gerestaureerde muur.



Blik vanaf de muur buiten de oude stad.



de drie Pagodes in de verte.



. Na de wandeling op de muur zijn wij binnen de stadsmuren het oude centrum gaan bezoeken met al zijn kleurrijke winkeltjes, markten, the museum of Dali city, waterpartijen en restaurantjes.



De typische bouwstijl van het oude Dali.



Het communistische verleden van China is hier nog goed zichtbaar.



Adrie in zijn element.
Onze gast heeft hier heerlijk zijn hart op kunnen halen om voor het thuisfront van alles te kopen, de meegenomen koffer is dus nu echt te klein om alles mee terug te nemen.
Ook hier aan eetgelegenheden geen gebrek en na een prima maaltijd zijn we met flink vermoeide benen teruggegaan naar het hotel.

Zondag 13 november

Zondag ochtend na een chinees ontbijt begon onze dag bij een oude wat verwaarloosde Pagode. De bomen staken uit de top, er omheen was het ook een rommeltje. Volgens het bord bij de ingang werd deze gerenoveerd en mochten we er niet dichtbijkomen.



Dan maar een foto op afstand.
Na dit snelle bezoek zijn we richting het Dali TialongBabu Movie and Television City gegaan, waar in een klein nagemaakt historisch dorp verschillende muziekopvoeringen en shows werden gegeven. Binnen de poorten zag hjet er allemaal erg authentiek uit, maar het blijft nagebouwd.
Zoals zo vaak op plaatsten waar veel toeristen komen, ook hier winkeltjes, dit keer was het zelfs mogelijk om een Yak te berijden.



Bent u klaar voor de Yak?.



Hoogste punt van het nagemaakte stadje.



Hierna ging de tocht naar de Drie Pagodes van het Chongshan-klooster uit de 9e eeuw. Deze zijn het kenmerk van Dali en herinneren aan het roemrijke verleden.



De in China zeer beroemde drie Pagodes.


Even uitrusten op een bankje.












Op dit moment wordt er heel wat bijgebouwd in de oude stijl om er een oase van rust voor de toerist van te maken die zich dan hier dan aardig kan vermaken.




Na het bezoek aan de drie Pagodes hebben we een boottochtje op het Erhai-meer gemaakt naar een van de eilandjes Putuo of Jinsuo, waar wij zijn geweest is niet duidelijk, maar wel heel bijzonder wat men hier ook allemaal verkoopt en fabriceert om van te leven.












De visvangst speelt hier duidelijk de boven toon betreffende de inkomsten van de eilandbewoners, bij enkelen van hen hebben wij op chinese wijze de thee mogen nuttigen.



Ook hier weer veel diversiteit aan eetwaren.
Na deze geweldige dag hebben we de terugreis weer aanvaard om op een niet al te laat tijdstip weer in Kunming te arriveren.



Van al dat lopen en varen wordt je moe, dus even een tukje doen.
Adrie is donderdag 17 november gepakt en gezakt weer vertrokken terug naar Nederland, hopenlijk kijkt hij terug op een boeiend maar kort bezoek aan China.