Zondag 15 juni 2003.

Mount Rushmore en omgeving

Vandaag niet zoveel gereden omdat de Black Hills een enorm scala aan bezienswaardigheden heeft, en we er hiervan een aantal wilden bezoeken. Het idee was ook nog om Devils Tower te bezoeken, maar dat plan hebben we in de loop van de dag laten varen omdat de afstand te groot was, en we voldoende tijd wilden nemen om alles rustig te bekijken. Het bezoek aan Devils Tower is daarom naar morgen verschoven.


Als eerste stond dus Mount Rushmore op het programma, net even buiten het stadje Keystone. In Keystone is een museum gevestigd, geheel gewijd aan de maker/ontwerper van Mount Rushmore, Gutzon Borglum. Een absolute aanrader dit museum, het vertelt het hele leven van Gutzon Borglum, een werkelijk fantastisch beeldhouwer. Ongelofelijk wat die man in zijn leven heeft gepresteerd, vooral op het gebied van uitzonderlijk grote beelden.
Keystone zelf stelt niet veel voor, het hele stadje is geweid aan Mount Rushmore, maar wel leuk om even door te wandelen

Keystone
Dus toen op naar Mount Rushmore, een kleine 3 mijl verderop. Parkeren geen probleem, we waren mooi op tijd, waardoor de RV parkeerplaats nog voldoende plek had. Tsja, en wat je dan te zien krijgt overtreft je stoutste verwachtingen. Wat een fantastisch gezicht, 4 koppen in de berg gehakt.


van links naar rechts: George Washington, Thomas Jefferson, Theodore Roosevelt en Abraham Lincoln
Uiteraard hebben we ook de nodige foto's van de koppen met onszelf erop gemaakt, waarvan hier een paar:







Het was fantastisch mooi weer, geen wolkje aan de lucht, temperaturen tussen de 25-28 graden, en dus alle gelegenheid voor een wandeling richting de berg. Het is mogelijk om er vlak onder te komen, zodat je het geheel weer vanuit een heel ander perspectief te zien krijgt. Ook passeer je dan het "werkgebouw" van waaruit de werkzaamheden werden gecoordineerd, en waar nu nog een 1:12 model staat waarmee alles uitgemeten werd.



Je kunt er naar blijven kijken, zo indrukwekkend is het geheel, maar ja, er stond nog meer op het programma, dus op naar Crazy Horse Memorial. Ook dit is een in de berg uitgehakt beeld, maar is nog lang niet klaar. Het moet een indiaan te paard worden, maar alleen de kop is nog maar klaar. Het bezoek viel wat tegen omdat je er lopend niet dichtbij kunt komen, we hebben het even aanschouwd en zijn verder gegaan.



Volgende stop was Wind Cave National Park, een park wat hoofdzakelijk bestaat uit prairie, maar met een zeer uitgebreid grottenstelsel (het zes grootste ter wereld). Dus hebben we weer een gangetje onder de grond bekeken, 300 treden naar beneden. Maar gelukkig met de lift naar boven. Even tussendoor: de Amerikanen weten altijd wel wat op te veel lopen te vinden, zelfs pinnen bij de bank doen ze met de auto. Hoe wordt men dik en lui, nu hier doen ze alles met de auto of golf autootjes ,als ze maar niet hoeven te lopen. Want de Billy's en Bessy's Turf hebben ze hier wel erg veel. Zo zijn wij dunne latten.



De Wind Cave was zeer de moeite waard, weer totaal anders als de vorige twee. Hij bestaat voornamelijk uit limestone, met een enorm mooie laag van minerals en kristallen. De Cave is een 1/3 groot van de Mammoth Cave, maar hier exploreren zij nog steeds verder. Toevallig doen ze dit dit jaar al 100 jaar.
Laatste stop voor de dag was Mammoth Site, een opgraving van mammoeten die verdronken zijn in een meer.



Mammoth Site opgravingen van mammoeten van 26000 jaar geleden. De exploratie is nog in volle gang, men doet dit 1 maand in het jaar met vrijwilligers (je kan je hiervoor opgeven). De professor die dit begeleidt is dan beschikbaar.
Zwaar he, zo'n bot.


En daar waren ze dan ,de oh zovelen prairie hondjes, reeen en toevallig deze grote vent de bison. Wat een gezicht was dat zeg, onvoorstelbaar.
Er leven er nu ongeveer 350 stuks in het wild ,maar er hebben er honderdduizenden gelopen van deze.
Dit was weer een enorme ervaring om dit toch nog te zien hier.
Na al dit moois op zoek naar een campground, en dat ging dus even mis. Na de Black Hills bleken de campgrounds opeens uitgestorven, en werd het dus zoeken. Uiteindelijk zijn we terecht gekomen op een soort parkeerplaats wat een hotel had omgetoverd (nou ja, dat is wel erg veel gezegd) tot campground. Veel woorden zullen we er maar niet vuil aan maken, maar voorlopig staat deze plek op nummer 1 van slechtste campgrounds. Het dorp is Newcastle, er is maar 1 campground, maar zorg ervoor dat je daar de dag niet hoeft te eindigen. Tenzij...... je zeer geintresseerd bent in motten, want die vliegen er bij honderden in het rond.