Zondag 22 juni 2003.

Red Canyon, Dinosaur National Monument

Afgelopen nacht hebben we zeer slecht weer gehad, vanaf zaterdagavond heeft het onafgebroken geregend, vaak met zwaar onweer erbij. Tegen de ochtend is het weggetrokken, en is er dichte mist voor in de plaats gekomen. Ons plan om direct na het ontbijt de Red Canyon te bekijken is daarom wat aangepast. In de loop van de dag zijn we verder naar het zuiden gereden, daarbij hebben we Dinosaur National Monument (een National Park, maar met een andere status) bezocht.


Na het ontbijt zijn we eerst de geological tour gaan rijden in het Flaming Gorge Nat. Rec. Area. Een rondrit van ca. 20 mijl door een gebied waar allerlei verschillende rotsformaties aan de oppervlakte komen, samen met een folder en de beschrijving onderweg geeft dit een zeer mooi beeld van hoe de omgeving geologisch is opgebouwd.
Voordat je daar bent is er een punt waar je een groot deel van de omgeving vanuit de hoogte (ca. 2.500 meter) kunt bewonderen.



Tijdens de rondrit door het geologische gebiedkom je dan zeer mooie rotsformaties tegen, vaak met de wonderlijkste vormen en kleuren.





Op de weg terug bleek de mist inmiddels opgetrokken en was het mogelijk om de Red Canyon te bekijken. Zoals al zoveel keer vermeld schieten woorden weer tekort, de foto geeft slechts een slap aftreksel van de werkelijkheid. De naam komt van de rotsformaties van de Canyon, deze bestaan uit allerlei rood tinten. Het stuwmeer ligt dan onderin, vroeger was de Canyon nog veel dieper, maar sinds 1964 ligt er een stuwdam voor watervoorziening en electriciteits opwekking.



De stuwdam zijn we dan ook gaan bekijken, er is de mogelijkheid om deze van binnen onder begeleiding te bezoeken. Wel zijn er allerlei veiligheidsmaatregelen tegenwoordig ingesteld om een bomaanslag te voorkomen. Fotograferen vanaf de dam en in de dam is dan ook uit den boze, voordat je erin gaat controleert de lokale sheriff m.b.v. metaal detecoren of je geen bommen en granaten bij je hebt. Het lijkt wel een vliegveld. Fotootje maken vanaf de parkeerplaats lukt dan wel, maar levert geen spectaculair beeld op. Het bezoek van de dam van binnen is zeer de moeite waard, in het bijgelegen bezoekerscentrum is een film te bezichten over hoe de dam gebouwd is, hetgeen erg verhelderend is.



Al met al een bezoek aan dit park wat zeer de moeite waard was. Via Vernal zijn we richting Dinosaur National Monument gegaan. Bij Vernal kom je dan uit de bergen, het landschap veranderd dan spectaculair. Binnen 10 mijl van een groen berglandschap in een uitgedroogd woestijnlandschap met veel Canyonachige bergen/heuvels. Hier ligt dan Dinsoaur National Monument, de naam geeft al aan waarom het gaat, een gebied met dinosaurier resten.



Vlak bij Jensen ligt de grootste dinasaurier opgraving ter wereld, sinds 1906 is men al bezig en nog steeds worden er fossielen gevonden. Een deel is nu beschermd voor het publiek, in een loodrechte wand zitten werkelijk honderden dinosaurier botten, in wat eens een modderpoel langs een rivier was. Uit deze opgraving zijn tientallen complete skeletten gehaald, die nu met name in Pittsburg en Salt Lake City te bezichtigen zijn. In vergelijk met de eerdere opgraving die we bezocht hebben, was deze veel indrukwekkender.


Honderden botten die in loodrechte wand zitten.
Het park zelf hebben we verder niet meer bezocht, het is een uitgedroogde woestenij, waar niet veel te zien valt voor ons leken. Daarnaast gaf de kaart aan dat we nog een stuk door "niemandsland" moesten gaan om een campground te vinden, dus rijden weer.
Wederom een fascinerende rit. Halverwege "wereldsteden" Rangely en Loma, moet een bergpas overgestoken worden van bijna 2.600 meter. In een afstand van ca. 10 mijl stijgt de weg van 1.600 meter naar 2.600 meter, en weer naar beneden.
Het landschap veranderd dan zeer snel van uitgedroogd naar lommerrijk groen, het lijkt Zwitserland wel, en dan aan de andere kant weer naar uitgedroogd. Prachtige bergkammen, wederom met allerlei verschillende kleuren, lagen en vormen.
Eenmaal aan de andere kant loopt de weg dan kaarsrecht richting Loma



Vlak bij Loma zijn we dus naar het Highline State Park gegaan, mooie campground, wel zonder electriciteit, maar dat mag de pret niet drukken.
Morgen waarschijnlijk Arches National Park bezoeken, tenzij we eerst nog wat anders moois tegen komen.