Zaterdag 28 juni 2003.

Bryce Canyon

Vandaag dus naar Bryce Canyon National Park, het park waar iedereen die je ontmoet van zegt dat het het mooiste National Park van de Verenigde Staten is.
De afstand van Escalante naar Bryce Canyon N.P. is niet zo lang, ruim 60 mijl dus na alles wat we tot nu toe gereden hebben een kort ritje.



Maar voordat het zover was, eerst even de versteende bomen van Escalante State Park bekijken. Volgens de routemap lagen deze zo'n 0,8 mijl van de campground af, dus makkelijk even te belopen. Dat viel dus tegen, want we moesten nogal omhoog klimmen, maar goed, dat maakt de slaperige benen gelijk wakker en gelijk ingelopen voor Bryce Canyon.
Bovenaan inderdaad erg mooie voorbeelden van versteende bomen, het ligt zomaar tussen de bosjes en je moet soms goed kijken anders loop je er zo voorbij.



Van bovenaf hadden we een prachtig uitzicht op de campground en bijbehorend waterreservoir voor Escalante.


De campground is hier zichtbaar in het midden, maar de meeste staanplaatsten liggen tussen de bomen.
Rond een uur of 10 waren we klaar voor vertrek en zijn we op ons gemak naar Bryce Canyon toegereden. Vrij onverwacht diende dit zich aan doordat we plotseling onderstaande rotsformaties tegenkwamen langs de weg.



Maar enkele honderden meters verder was dit weer over, en ging het landschap over in vlakgrasland. Dus begin je je af te vragen wat je nu in Bryce Canyon te zien zal krijgen.
Voordat het park zich aandiend passeer je Ruby's Inn, een gigantisch complex van hotel, lodges, campground, winkels etc. Hier later meer over. Een mijl later is dan de ingang van Bryce Canyon National Park, en wordt je na alle verhalen steeds nieuwschieriger wat je te zien gaat krijgen.



Bij het eerste viewpoint aangekomen, met de mooie naam Sunrise, val je inderdaad van verbazing bijna naar beneden. Je weet niet waar je kijken moet, zo'n indrukwekkend landschap er voor je verschijnt; een canyonrift met de meest fantastische vormen en kleuren. We dachten al veel gezien te hebben, maar dit slaat inderdaad alles



Om het geheel goed te bekijken besloten we om een rondloop van 3,5 mijl te doen met een hoogte verschil van 521 feet (159 meter - ter vergelijk, dit is een flatgebouw van ongeveer 45-50 verdiepingen).

De afdaling naar het eerste punt ging fantastisch, heerlijk relaxed naar beneden, onderweg van dichtbij de schitterende vormen en kleuren van de diverse hoodoos (zoals de opstaande pilaren genoemd worden) bekijkend.





Beneden aangekomen in de Queens Garden konden we onderstaand tafereel aanschouwen. Een van de hoodoos heeft de naam van Queen Elizabeth, een aantal anderen van andere engelse koningen.



Maar ja, als je langzaam aan 159 meter naar beneden bent gegaan, moet je ze dus ook weer omhoog. En dat valt niet mee kan ik nu uit ervaring zeggen. Vooral het laatste stuk was zeer stijl, maar schitterend om doorheen te gaan. Het pad liep dwars door een woud van hoodoos naar boven, eerst zie je de pilaren van onderaf, ben je eenmaal boven, dan ontvouwt zich weer een schitterend tafereel.



Je blijft dus foto's maken, de een is nog mooier als de ander, dus heb ik voor Bryce Canyon nog maar een speciale pagina gemaakt met nog een 12 tal foto's van alleen dit park.

KLIK HIER VOOR BRYCE CANYON PAGINA

Na een kwartier bijkomen in de camper en veel waterdrinken (we hadden dus gewoon te weinig meegenomen) zijn we doorgereden naar "Inspiration Point". Jawel de tweede deze reis, na het Inspiration Point in de Grand Teton, nu een in Bryce Canyon. Dit was dus wel een inspiratie punt, onvoorstelbaar mooi.


Een panorama foto van het geheel

Een deel van het overzicht
Daarna zijn we doorgereden naar het zuidelijkste punt van het park waar je nog met de auto kunt komen (de fut voor lopen was goed uit). Onderweg passeer je dan een aantal zeer mooie uitkijkpunten, waar onderstaande twee foto's nog gemaakt zijn.
Is dit het mooiste park? Ja, wat ons betreft zover wel, en we kunnen iedereen aanraden die naar de Verenigde Staten gaat en in deze omgeving komt, om dit park te gaan bekijken.




Weer een natuurlijk brug, nu een arch en geen bridge.
Rond een uur of vijf waren we het zat, rijden hadden we ook geen zin meer in, dus op naar Ruby's Inn Campground. Van alle gemakken voorzien, maar wel zeer toeristisch ingesteld.
Elke avond behalve zondag "Rodeo", dus dat hebben we ook maar eens een keer aanschouwd. Best leuk om een keer te zien, maar zie het als circus, niet als een volwaardige rodeo.



's Avonds hebben we dan ook maar niet meer gekookt, met een groot restaurant naast de deur was de verleiding te groot om dit te laten liggen. Smaakte goed, dit keer maar eens gekozen voor een buffet systeem, want van grote lappen vlees beginnen we een beetje genoeg te krijgen.
Morgen naar Zion National Park, zo'n 80 mijl hiervandaan, dus moet te doen zijn.