Donderdag 5 juni 2003.

South Carolina

Vandaag zijn we de eerste 1.000 mijl gepasseerd en zitten we nu halfweg richting Niagara Falls. De route liep als volgt:


Magnolia Springs State Park - Oconee State Park

Voordat we vertrokken bleek Magnolia Springs State Park nog meer te huisvesten dan wij gisteren gezien hadden. Na een praatje met de Ranger tijdens het uploaden van de webpage, legde hij uit waar we nog eens verder naar moesten gaan kijken. In de ochtendzon lagen aan de overkant van de uitstroom opening van de bron (7 mio gallons per dag) een tiental alligators te zonnen. Jammer genoeg te ver om er een goede foto van te maken. Het water huisvestte verder tientallen zoetwaterschilpadden, wat een zeer ongewoon tafereel met zich mee brengt; drijvende stenen met pootjes.


Zoetwaterschilpadden

Het park wordt deels onderhouden door "State Prisoners", dit tafereel zie je op vele plaatsen langs de weg ook, gevangenen moeten onderhoud plegen aan openbaren werken. Mooiste voorbeeld van wat we gezien hebben waren een tiental gevangenen bezig met wegwerkzaamheden, gekleed in de klassieke gestreepte gevangenispakken met bijbehorend petje.

Rond een uur of 10 zijn we vertrokken, eindbestemming nog onbekend vanwege de wat latere vertrektijd. Ook was het nodig om nog wat inkopen te doen, en dat duurt hier altijd langer als je denkt. De "supermarkten" hebben hier zo onvoorstelbaar veel in de schappen liggen, dat je er iedere keer verbaast over bent en je dus te lang blijft. Na de tank ook nog vol gegooid te hebben waren we rond half twaalf goed op weg.
Op papier zoud dit een hele mooie rit moeten worden, en dat is het dus ook geworden. Schitterende landschappen met daarin van die prachtige koloniale oude landhuizen. Jammer genoeg kan je niet bij ieder punt stoppen om het te fotograferen, maar een kleine tussenstop bij onderstaand vennetje was toch even de moeite waard



Georgia zijn we dus vrij snel gepasseerd, de route van vandaag liep bijna parallel aan de grens tussen Georgia en South Carolina langs een "national scienic route", wat dus inderdaad inhoudt dat je langs bijzonder mooie natuur komt.



Voorbij Augusta liggen twee uitgestrekte stuwmeren, beide zo'n 80 mijl in lengte. Een van de meren hebben we opgezocht, daar deze slechts enkele kilometers van de route aflag en we toch aan een tussenstop toe waren. Wederom zijn er nauwelijks woorden voor hoe geweldig mooi zo'n omgeving is. Fotograferen van zo'n uitgestrekt gebied is bijna onmogelijk, je krijgt nooit te zien wat je werkelijk gezien hebt.


Russel Lake

Omdat we aan de late kant vertrokken waren lukt het niet meer om de watervallen ten zuiden van de Great Smokey Mountains te bezoeken, dus dat staat nu voor morgen op het programma.
We zijn tot aan het Oconee State Park gekomen, ongeveer 40 mijl ten zuiden van de Great Smokey Mountains.
Met de jeuk begint het beter te gaan, zo te voelen komen er geen jeukzones meer bij, wat waarschijnlijk betekent dat we van die beestjes af zijn. Wel zien we eruit alsof we mazelen hebben, overal nog rode plekjes, waarvan een deel nog niet uitgewerkt is.