Maandag 7 juli 2003.

Aangekomen bij de Pacific Ocean

Op naar het einddoel van deze 6 weken trip: de Pacific Ocean, ten zuiden van Los Angeles. Daar we geen goed beschreven route hadden, en de bewegwijzering in Californie beduidend minder is als in de andere staten, duurde het wat langer als gepland.
Maar het is gelukt, in 6 weken van de Oostkust in Florida naar de Westkust in Californie.



Afkoelen deed het dus ook niet echt in Twenty Nine Palms, dus vanmorgen bij het opstaan was het al weer flink aan de warme kant. Mooi weertje om golf te spelen, hetgeen dan ook al door een flink aantal mensen werd gedaan. Wij dus niet, want we wilden naar de kust.
Op zich een niet erg enerverende rit, of het moet het onvoorstelbaar grote windmolenpark zijn ergens in de buurt van White Water/Desert Hot Springs (het ligt daar ergens tussen in, op het punt waar highway 62 op de interstate 10 komt.



Werkelijk duizenden windmolens draaien daar, de molens staan op een punt waar twee bergruggen vlak bij elkaar komen, en vermoedelijk staat daar dan het hele jaar veel wind. De camper moest er dan ook flink aan trekken om op Interstate 10 omhoog te komen en tegen de wind in te gaan.
Ook was duidelijk dat we meer in de bewoonde wereld aan het terecht gekomen waren, de Interstate was inmiddels 2 x 4 banen breed geworden, en langs de wegen nu overal bebouwing. Dit beeld hebben we in geen weken gezien.
Tijd voor koffie, dus even een stop gemaakt bij een van de tientallen "Factory Outlets" shopping malls die je in dicht bevolkte gebieden tegenkomt. In Florida waren we dit soort winkelcentra al tegengekomen, hier dus ook. Het is inderdaad veel goedkoper als in Nederland, maar je moet maar net iets van je gading kunnen vinden. Het overgrote deel van de winkels zijn kledingzaken, tot de meest exclusieve merken aan toe.
Onderweg zijn we megaboederijen met koeien tegengekomen, de koeien staan niet in weilanden, maar dicht op elkaar gepakt onder afdakken. Bij sommige boerderijen schat ik 500 tot 1.000 koeien.
Uiteindelijk dus de weg kwijtgeraakt door het ontbreken van goede bewegwijzering. Maar ja, zolang je op de GPS maar naar het westen blijf rijden, moet je een keer op een herkenbaar punt uitkomen. Uiteindelijk bleken we een stukje te hebben omgereden, het had erger gekunt.
Het allerlaatste stuk bleek uiteindelijk nog flink door de bergen te gaan, en nadat we die gepasseerd waren was het zoeken naar een campground bij zee.
Bij San Clemente is dit uiteindelijk gelukt, vreemd genoeg zijn er langs de kust weinig Campgrounds, dus degene die we gevonden hebben zat nagenoeg vol.
Dus op naar zee.


De eerste beelden van de Pacific Ocean !!
Voordat je er dus opkunt eerst nog even een spoorrails oversteken of netjes onder een tunneltje door.



En ja hoor, dan staan we eindelijk weer met de voeten in het zand en zeewater.





California is de "Surf State", dus dat doen ze ook hier volop. De golven zijn dan wel niet van een reuzehoogte, maar blijkbaar goed genoeg om er op te kunnen surfen, getuige onderstaande foto.



Ook de beroemde Baywatchers zijn aanwezig, maar ja, niet zoals ze je dat in een TV serie voorschotelen.............



We hebben nu dus 7.346 mijl afgelegd, de komende dagen gaan we een beetje luieren op het strand, nog wat rond Los Angeles kijken (Hollywood e.d.) en de laatste twee dagen gaan we bij Malibu op een Campground staan.
Nog even het weer: de hitte zijn we kwijt, langs de kust is het een graadje of 25 met een licht briesje uit zee vandaan. Heerlijk na al die warmte van de afgelopen weken.